Gdyby jednak

Po niezwykle udanej przygodzie z "Fourth Wing" postanowiłam sprawdzić jak przypasuje mi pióro Rebecca Yarros w innym gatunku niż fantastyka.
I tak w moje ręce trafiła książka "Gdyby jednak" @wydawnictwofilia, która miała premierę w lutym tego roku.

Izzy i Nate spotykają się na pokładzie samolotu. To, z pozoru, przypadkowe zdarzenie zaważy na całym ich życiu. Zaledwie półtorej minuty po starcie dochodzi do katastrofy i samolot spada do Missouri. Nate zrobi wszystko by uratować Izzy. Po wypadku ich drogi się rozchodzą. Nate wstępuje do wojska a Izzy kończy studia i próbuje swych sił w polityce. Gdy wydaje się, że ich losy podążą kompletnie innymi torami, znów przypadkowo na siebie wpadają. Przez lata krążą wokół siebie, niedzolni do podjęcia ryzyka by po prostu ze sobą być. Czy jest im pisany happy end?

Muszę przyznać, że mam bardzo mieszane uczucia co do tej książki. Może po prostu romans to nie moja bajka a może trochę irytowały mnie te wyolbrzymiane przeszkody, które stawały na drodze związku bohaterów.
Sama fabuła i motyw right person, wrong time przywodzi na myśl "November 9" Colleen Hoover, czy "Jeden dzień" Davida Nichollsa, więc nie była dla mnie specjalnym zaskoczeniem.
Najbardziej w tej historii podobał mi się wątek z książkami. Nate i Izzy czytali książki, zaznaczali sobie ulubione fragmenty a potem się nimi wymieniali. Uważam, że to totalnie urocze 😍
Podsumowując - książka jest raczej średnia i gdybym zaczęła swą przygodę z autorką od niej to mało prawdopodobne, że sięgnęłabym po kolejne jej dzieła.

Po niezwykle udanej przygodzie z "Fourth Wing" postanowiłam sprawdzić jak przypasuje mi pióro Rebecca Yarros w innym gatunku niż fantastyka.
I tak w moje ręce trafiła książka "Gdyby jednak" @wydawnictwofilia, która miała premierę w lutym tego roku.

Izzy i Nate spotykają się na pokładzie samolotu. To, z pozoru, przypadkowe zdarzenie zaważy na całym ich życiu. Zaledwie...

Książka sama w sobie jest znośna, jednak męcząca. Środek strasznie przynudza i lekko męczy. Historia mało prawdopodobna, po przeczytaniu Empireum myślałam, że reszta książek tej autorki również będzie ciekawa, jednak się pomyliłam. Jednak jak na potrzeby ogłupienia i odskoczni jest okej.

Książka sama w sobie jest znośna, jednak męcząca. Środek strasznie przynudza i lekko męczy. Historia mało prawdopodobna, po przeczytaniu Empireum myślałam, że reszta książek tej autorki również będzie ciekawa, jednak się pomyliłam. Jednak jak na potrzeby ogłupienia i odskoczni jest okej.

Na pokładzie samolotu spotykają się Nate i Izzy. Nate cichy chłopak kochający książki, Izzy ma ADHD i boi się latać, w wyniku czego zacznie zagadywać sąsiada.
Bohaterowie nie wiedzą jeszcze, jakie mają szczęście, że trafili na niezwykłego sąsiada podczas tej podróży. Nate odłoży książkę i będzie wspierał Izzy, aż do momentu wypadku samolotowego. W tym momencie Nate zdaje sobie sprawę, że zrobi wszystko żeby uratować tą dziewczynę.

To rzeczywiście popularny motyw w literaturze i filmie, gdzie bohaterowie spotykają się w niewłaściwym momencie swojego życia.
W młodym wieku myślę, że to dosyć często zjawisko. Pierwsze spotkanie bohaterów odbyło się w wieku 18 i 19 lat, teraz minęło 10 lat. Ale tylko jeden z nich poszedł za swoimi marzeniami.
Autorka powoli rozkręca historię, po trochu pokazuje nam jak dwójka młodych, zakochanych ludzi utraciła kontakt i teraz darzy do siebie taką irytacją. Historia pełna napięcia, niedomówień i emocjonalnych zawirowań.
Na ile mogłam zrozumieć zachowanie Nate w przeciągu całej historii, na tyle była dla mnie nie zrozumiała reakcja Izzy pod czas ostatniego spotkania w stanach z Natem.

Rebecca nie była by Rebeccą jakby nie wrzuciła małą tajemnicę, która ściśnie nasze serce.

Książka ciekawa, porywająca, mega mi się podobało opowiadanie z różnych lokalizacji. Ze stanów, Fiji i Afganistanu. Bardzo ciekawe i lekko napisane.
Będę dalej czytać książki RY ❤️

Na pokładzie samolotu spotykają się Nate i Izzy. Nate cichy chłopak kochający książki, Izzy ma ADHD i boi się latać, w wyniku czego zacznie zagadywać sąsiada.
Bohaterowie nie wiedzą jeszcze, jakie mają szczęście, że trafili na niezwykłego sąsiada podczas tej podróży. Nate odłoży książkę i będzie wspierał Izzy, aż do momentu wypadku samolotowego. W tym momencie Nate zdaje...

Jak wspaniale, że autorka w tej książce tak łagodnie obeszła się z bohaterami. Może jest dużo „przypadkowych” zbiegów okoliczności, może są one lekko naciągane i może to wszystko jest nieco mało prawdopodobne. Ale przecież po to tworzy się takie historie. By przeżywać wyboistą drogę bohaterów do osiągnięcia szczęścia. Po przeczytaniu innych książek Yarros zastanawiałam się kiedy zada cios, jakiego ukochanego bohatera mi odbierze tym razem. Ale nie, nic z tego. I bardzo mnie to cieszy, bo ja po prostu uwielbiam szczęśliwe zakończenia. To najlżejsza z książek autorki jakie przeczytałam. Wszystko w fabule układało się po mojej myśli, nie ma tu może dużej dawki emocji czy nagłych zwrotów akcji, ale czytało mi się to bardzo przyjemnie. Wręcz przepłynęłam przez tę książkę, a warto zaznaczyć, że liczy ponad 500 stron. Nie lubię grubasków, ale w przypadku Yarros ta objętość zupełnie mi nie przeszkadza. Przede mną ostatnia jej książka czekająca na moim regale i tak myślę, co zrobię gdy skończę? Jeśli „Ponieważ wierzę w ciebie” nie sprawi abym nasyciła się piórem autorki, to chyba stanie się niemożliwe i sięgnę po to słynne „Fourth Wing”, a na prawdę wolałabym zostać w obyczajówce..🙈

Jak wspaniale, że autorka w tej książce tak łagodnie obeszła się z bohaterami. Może jest dużo „przypadkowych” zbiegów okoliczności, może są one lekko naciągane i może to wszystko jest nieco mało prawdopodobne. Ale przecież po to tworzy się takie historie. By przeżywać wyboistą drogę bohaterów do osiągnięcia szczęścia. Po przeczytaniu innych książek Yarros zastanawiałam się...

Książki są trochę do siebie podobne, ale mnie jedynak dotykają emocji.

Książki są trochę do siebie podobne, ale mnie jedynak dotykają emocji.

Szału nie ma, strasznie męczący środek i sama historia mało prawdopodobna.

Szału nie ma, strasznie męczący środek i sama historia mało prawdopodobna.

Izzy Astor i Nate Phelan poznali się w dramatycznych okolicznościach i może właśnie to sprawiło, że już wtedy połączyło ich coś wyjątkowego. Na przestrzeni lat mogli spędzać ze sobą niewiele czasu, jednak te wykradzione chwile jeszcze mocniej umocniły ich w więź. Żadne z nich nie spodziewało się, że kolejne raz zobaczą się w tak niesprzyjających okolicznościach i tego, że będą jeszcze w stanie się porozumieć, po tym, jak skończyło się ich ostatnie spotkanie.

To moje pierwsze spotkanie z tą autorką i z pewnością nie będzie ostatnie. Bardzo podoba mi się jej pióro i to w jak umiejętny sposób potrafi zaprezentować nam emocje targające bohaterami i sprawić, żeby książka jest interesująca i trzyma nas napięciu. Urzekła mnie ta historia i para w niej przedstawiona. W książce przeszłość przeplata się z teraźniejszością i za każdym razem, gdy kończył się rozdział, nie mogłam się doczekać ciągu dalszego. Możemy tutaj znaleźć wiele wątków takich jak trudne relacje z rodzicami, chęć udowodnienia sobie i reszcie swojej wartości, trudy wojny i życia zawodowego żołnierza, ale przede wszystkim miłość, piękne, urocze i romantyczne uczucie, które połączyło Izzy i Nate'a. Gorąco polecam!

Izzy Astor i Nate Phelan poznali się w dramatycznych okolicznościach i może właśnie to sprawiło, że już wtedy połączyło ich coś wyjątkowego. Na przestrzeni lat mogli spędzać ze sobą niewiele czasu, jednak te wykradzione chwile jeszcze mocniej umocniły ich w więź. Żadne z nich nie spodziewało się, że kolejne raz zobaczą się w tak niesprzyjających okolicznościach i tego, że...

👍 ciekawa

👍 ciekawa

Sympatyczna, odrobinę naiwna powieść obyczajowa z uroczym bzykankiem w Kabulu, Nowym Jorku czy na Fidżi. Autorka jako żona wojskowego, nieźle ogarnia stosunki w armii (amerykańskiej) i żołnierską mentalność, zwykle ją jednak poprawnie politycznie idealizując. Niestety okoliczności dramatycznej ewakuacji z Afganistanu po zwycięstwie talibów w 2021, pokazane zostały wyłącznie jako tło scen obyczajowych. Co prawda Autorka uniknęła rażących błędów, ale niewiele nowego nam o tej wtopie amerykańskiego wojska powiedziała.

Sympatyczna, odrobinę naiwna powieść obyczajowa z uroczym bzykankiem w Kabulu, Nowym Jorku czy na Fidżi. Autorka jako żona wojskowego, nieźle ogarnia stosunki w armii (amerykańskiej) i żołnierską mentalność, zwykle ją jednak poprawnie politycznie idealizując. Niestety okoliczności dramatycznej ewakuacji z Afganistanu po zwycięstwie talibów w 2021, pokazane zostały wyłącznie...

📖🐲
Tak szczerze, to najchętniej dałabym 3,5, ale 4 za to, że jednak doczytałam do końca, chociaż im więcej stron, tym bardziej zmęczone miałam mięśnie odpowiedzialne za przewracanie oczami z powodu rosnącej ckliwości i pompatyczności tej książki oraz absurdalnych przeszkód piętrząc się przed naszymi kochankami.

Początek do 200 strony był w miarę spoko i szybko przeczytałam, bo jest to w sumie fajnie opowiedziana historia intensywnie zaczynającej się znajomości. Potem niestety zaczęły mi bardzo przeszkadzać chamskie teksty propagandowe (walczę tam, żeby Izzy mogła spać spokojnie tu. Ta, jaaaasne.) oraz podwójne standardy, jakie nasza główna bohaterka stosuje.

Jej siostra albo Nate nie mogą pracować w niebezpiecznym miejscu, ale ona może ich "ratować" z niebezpiecznego miejsca i upiera się jak dziecko, że muszą koniecznie skończyć swoją najwyraźniej wymarzoną karierę, bo ona się o nich martwi, no więc jazda do domu. Jeremy to świnia, bo ją zdradza, ale Izzy zakochana od lat w Nathanielu jest przecież w porządku, bo to jej "prawdziwa miłość". No proszę was. Tak samo kwestia przeciągania seksu pomiędzy Izzy i Nate'm, bo "ona zasługuje na więcej, a ja jestem świętym do kanonizowania, że jej jeszcze nie dotknąłem". Nie znoszę tego. Jakby seks był czymś innym niż niezwykle przyjemna, jak się to umie robić, ale jednak czynność fizjologiczna, a nie jakieś nieczyste działania albo grzech. Poza tym upieranie się przy tym, że nie są parą, pozwala Nate'owi bezkarnie uprawiać seks z innymi kobietami bez nazywania tego zdradą. Izzy oczywiście wiernie czeka tak czy tak, ale Nate najwyraźniej nie ma problemu z zastępczymi partnerkami. Hmmm... tak jakby trochę to słabe i nie pokazuje za bardzo siły woli tego kolesia, a raczej pójście na łatwiznę.

W związku z tym potem książka trochę mi się dłużyła, bo liczba stron nie miała przełożenia na gęstość treści. Sceny erotyczne jak zwykle dla mnie za szczegółowe i za wulgarne. Przeszkadzała mi też niedojrzałość emocjonalna Izzy dającej traktować się jak wycieraczka grzecznie czekająca na progu mieszkania, do którego może ktoś zawita albo i nie oraz chamski ghosting ze strony Nate'a, który nie miał czasu ani głowy wysłać pieprzonego SMS-a? No błagam Was.

Ja czuję się wystarczająco odmóżdżona, żeby jednak powrócić do literatury wyższych lotów poruszającej naprawdę istotne choć bolesne tematy.

📖🐲
Tak szczerze, to najchętniej dałabym 3,5, ale 4 za to, że jednak doczytałam do końca, chociaż im więcej stron, tym bardziej zmęczone miałam mięśnie odpowiedzialne za przewracanie oczami z powodu rosnącej ckliwości i pompatyczności tej książki oraz absurdalnych przeszkód piętrząc się przed naszymi kochankami.

Początek do 200 strony był w miarę spoko i szybko...